Zanger Bono wordt erkend als lid van U2 die eigenlijk de tekst van 'Bad' heeft geschreven. En hij heeft verschillende, sommigen zeggen zelfs tegenstrijdige verklaringen gegeven voor de specifieke kenmerken van hun betekenis. Maar waar het uiteindelijk op neerkomt, is dit. U2 maakt deel uit van een grote stad in Ierland die bekend staat als Dublin. En gedurende de tijd dat ze dit nummer samenstelden, had de plaats te maken met een ernstige drugsverslavingsepidemie onder jongeren. En dat is het algemene probleem dat ze aanpakken.
Bovendien zijn de teksten niet alleen symbolisch maar ook vrij vaag. Of laten we zeggen dat een deel van de terminologie die in 'Slecht' wordt gebruikt, alleen begrijpelijk is voor degenen die bekend zijn met de effecten van verslaving. Maar uiteindelijk kan worden afgeleid dat er twee hoofdideeën naar voren worden gebracht. Een daarvan is dat de zanger gealarmeerd is door de toestand van de geadresseerde (d.w.z. de verslaafde). Dat wil zeggen dat hij sympathiseert met deze persoon. En ten tweede wenst de zanger dat hij de middelen had om de geadresseerde te helpen deze situatie te boven te komen.
Nu dat is vastgesteld, moet worden opgemerkt dat Bono in 1984 uitlegde dat 'Bad' een universele toepasbaarheid heeft in die zin dat het om verslaving in het algemeen gaat. Met andere woorden, hoewel hij misschien niet persoonlijk drugsproblemen heeft gehad, weet de zanger nog steeds hoe het voelt om toch aan iets verslaafd te zijn. En als zodanig spreekt hij tot op zekere hoogte zelfs zichzelf aan.
Dit nummer kwam uit op 1 oktober 1984 als onderdeel van het album 'The Unforgettable Fire' van U2.
Het label achter het nummer is Island Records, en ze hebben het nooit als single uitgebracht. Er wordt echter nog steeds gezegd dat het het nummer is dat U2 echt op de kaart heeft gezet.
Door de jaren heen live vertolkingen van deze klassieker, die zijn een nietje geworden van de shows van U2, werden beter ontvangen dan de studioversie op 'The Unforgettable Fire'. Anders gezegd, veel mensen denken dat dit nummer live beter klinkt. Bijvoorbeeld in 2019 Rollende steen heeft deze track specifiek gerangschikt de live versie , als de 5thbeste U2-nummer ooit.
Dienovereenkomstig heeft U2 het op een aantal van hun live muzikale projecten vermeld. Zo stond al in 1985, slechts een jaar nadat het oorspronkelijk was uitgebracht, een live versie van 'Bad' op de EP van de band met de titel 'Wide Awake in America'.
Bad is geschreven door de vier muzikanten waaruit U2 al decennia lang bestaat. En zij zijn:
The Edge (de gitarist van de band) zou het deuntje hebben geconceptualiseerd. En toen de band uiteindelijk besloot om het neer te leggen, waren er maar drie takes nodig om dat te doen.
En dit nummer is geproduceerd door twee van hun vaste muzikale medewerkers, Brian Eno en Daniel Lanois.
Een 12 minuten durende weergave van 'Bad' benadrukte de setlist van de band terwijl ze speelden in het historische Live hulp concert in 1985. Genoemd evenement werd door miljoenen mensen via televisie bekeken, en de amusementswaarde van U2's optreden leidde ertoe dat velen van hen de groep voelden, vooral Bono. Ondertussen had U2 in feite de indruk dat hun presentatie bombardeerde, aangezien ze, vanwege de duur van hun uitvoering van “Bad”, geen tijd hadden om alle nummers te spelen die ze van plan waren.
Tijdens die voorstelling heeft Bono daadwerkelijk het leven van een dame gered. Het is een beetje een lang verhaal, maar terwijl aan de oppervlakte leek het erop dat hij gewoon aan het spelen was, redde hij haar leven. Wat hij eigenlijk deed, was zijn vindingrijkheid en invloed op de menigte gebruiken om te voorkomen dat ze dood werd verpletterd. En zoals het lot het zou hebben, hoewel kijkers misschien niet wisten waarom hij dat deed, bleek dat geïmproviseerde dansen het deel van de show te zijn waardoor ze U2 echt leuk vonden.
Het is veilig om aan te nemen dat de meeste mensen Bono als een goede kerel beschouwen. Dit is iemand die gewoon had kunnen genieten van het goede leven dat zijn monumentale succes bood. Hij heeft zijn invloed echter vaak gewijd aan het helpen van mensen in nood. En tijdens de Live hulp concert kregen we een dubbele dosis van zijn goedheid. Het liefdadigheidsconcert dat op 13 juli 1985 werd gehouden in het legendarische Wembley Stadium in Londen.
Allereerst de hele Live hulp inspanning op zich was in de naam van het helpen van de arme bevolking van Ethiopië. Maar tijdens het optreden van U2 vond er een onverwachte, verbazingwekkende gebeurtenis plaats.
Er was een 15-jarig meisje in het gehoor met de naam Kal Khalique. Ze slaagde erin om zich een weg te banen naar de voorkant van de menigte van 72.000 concertbezoekers, waardoor ze inderdaad een plek aan de kant van het podium veiligstelde. Net als de anderen idealiseerde ook zij het aanschouwen van eersteklas rockers als George Michael en Elton John van dichtbij en persoonlijk. U2 moest in die tijd namelijk nog echt naam maken.
Welnu, op een gegeven moment moet Kal ervan overtuigd zijn geweest dat ze misschien wel de grootste, misschien wel laatste fout van haar leven heeft gemaakt door zich een weg naar voren te forceren, omdat ze in feite werd verpletterd door de menigte. Dit is het moment waarop Bono tussenbeide kwam. Hij was in staat om Khalique (en twee andere dames) te pakken en dichter op het podium te brengen, d.w.z. in de schijnwerpers, weg van het publiek zelf.
Bono gaf later toe dat een deel van de reden waarom hij besloot om rechtstreeks met het publiek om te gaan, was omdat hij dacht dat het er cool zou uitzien op tv. En hij was perfect, want die specifieke scène bleek het keerpunt (d.w.z. doorbraak) in de carrière van U2 te zijn. Bovendien was hij in feite in staat om een knuffel op Khalique te planten. Maar wat nog belangrijker is, Khalique heeft gesuggereerd dat toen Bono zich veilig stelde, hij in feite haar leven redde.